การที่เมืองที่อยู่ใกล้ที่เกิดเหตุมากที่สุด ต้องมารับผิดชอบคนที่เสียชีวิต ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบโดยตรง หลักการนี้ช่วยสะท้อนให้เห็นว่า พระเจ้าทรงห่วงใยคนที่ตกอยู่ในสภาพที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ซึ่งอาจจะเปรียบเหมือนกับคนเร่ร่อนในสังคมของเรา คนขอทาน คนพิการ คนที่ไร้บ้าน เป็นต้น คุณคิดว่า คริสตจักรหรือคริสเตียน หรือตัวคุณเอง จะมีส่วนรับผิดชอบต่อคนเหล่านั้นอย่างไร?

เป็นกฎหมายเกี่ยวกับการสงคราม ในข้อที่ 19 – 20 ได้พูดถึงเรื่องการรักษาทรัพยากรธรรมชาติอย่างน่าสนใจ จากเหตุการณ์นี้ เราจะนำมาประยุกต์ใช้ในการรักษ์โลกของเราอย่างไร? โดยเฉพาะเรื่องภาวะโลกร้อน

บทที่ 19 กล่าวถึงเมืองลี้ภัยและกระบวนการยุติธรรม เมืองลี้ภัยมีเพื่อคนที่ฆ่าคนโดยไม่เจตนา เพื่อว่า เราจะไม่ตัดสินใครโดยไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนแน่นอน และเพียงพอ (ดู 1 ทิโมธี 5:19) ลองคิดพิจารณาว่า คุณจะนำหลักการนี้มาใช้ในชีวิตของคุณได้อย่างไร?

พระคัมภีร์ตอนนี้บอกเราอย่างชัดเจนว่า พระเจ้าทรงรังเกียจเรื่องของหมอดู คำทำนาย การจับยาม รวมถึงการทำวิทยาคมต่างๆ หมอผี แม่มด เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องจอมปลอม ในปัจจุบันคนนิยมเรื่องของดวงชะตา การจัดฮวงจุ้ย การทำนายโหงวเฮ้ง กฎแห่งกรรม เครื่องรางของขลัง  สำรวจชีวิตของคุณว่า ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้มากน้อยแค่ไหน ขอพระเจ้าเสริมกำลังคุณที่จะอยู่ห่างไกลจากสิ่งเหล่านี้

ปุโรหิตและคนเผ่าเลวี ถูกแยกออกมาเพื่อจะปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า และทำงานในส่วนของพลับพลา พวกเขาไม่ได้รับส่วนแบ่งมรดกเหมือนชนชาติอิสราเอลเผ่าอื่นๆ แต่พวกเขาได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีจากเผ่าที่เหลือ ปัจจุบันนี้หลายคนคิดว่าผู้รับใช้ต้องมีชีวิตที่ลำบาก มีรายได้ต่ำ ความคิดเช่นนี้ตรงตามคำสอนนี้หรือไม่? และตัวคุณเองได้ดูแลผู้รับใช้พระเจ้าในคริสตจักรอย่างไรบ้าง? (ดู 1 ทิโมธี 5:17-18)